Hoxe, coma tódolos anos, se celebra o día de Galicia coincidindo con día do Apostol de Santiago, que foi ademáis o día escollido para aprobar o estatuto de autonomía de Galicia. Para uns e un festivo relixioso polo súa fe, pero en realidade é un festivo civil e político polo estatuto de autonomía que fixo dar dereitos de identidade para súa autoxestión como evidente realidade irrefrenable.   Nin mellores, ni peores, simplemente galegos como a historia decidiu. E que probablemente no haxa un pobo máis internacionalizado que o galego e, por iso o sentimento galego flúe coma a agua e non compite se non que se amosa alá por onde vai como unha bandeira azul e branca, cun idioma, cunhas gaitas e con tanta morriña de estar lonxe da sua terra que ata a poesía colle todo o sentido traxi-cómico da retranca a liberdade.   Casi cincocentos anos lanzado os fuegos do Apostol desde Santiago. Permite pensar nunha tradición inmaterial da humanidade recoñecida porque é o culmen da súa ruta de peregrina